6-Düğün Salonunda VIP Ayrıcalığı
Ergene’de aşkın da bir “tarifesi” var.
Kimi çiftler evlilik yoluna belediye tarifesinden giriyor, kimilerininse yolu doğrudan “bedava hizmet”ten geçiyor.
Sayıştay’ın 2024 yılı denetim raporu, Ergene Belediyesi’nin düğün salonlarını “özel kişilere” ücretsiz kullandırdığını söylüyor. Yani halkın vergileriyle yapılan salonlar, halkın kendisine değil, belli kişilere ücretsiz tahsis edilmiş.
Yasalar açık. Belediye, ürettiği hizmeti bedelsiz veremez.
Ama belli ki Ergene’de kanun, kimine kılavuz, kimine dekor.
“Düğünümüz halkın salonunda olsun” diyen sıradan bir vatandaş kasada öderken, bazıları “isimleri yeterli” denilerek ücret ödemeden salona girmiş. Bu tabloyu “eşitlik” olarak değil, olsa olsa “torpille kutsanmış nikah töreni” olarak okumak gerekir.
Evliliğin ilk günü adaletsizlikle başlarsa, sonrasında da huzur beklenir mi bilinmez.
Ancak bildiğimiz şu: Sayıştay raporu, “belediyenin gelir tarifesine aykırı işlem” diyerek durumu kayda geçirmiş. Ve belediyenin cevabı da tanıdık: “Eski yönetimden kalan yanlış uygulamalar.”
Türkiye’de ne çok “eski yönetim” varmış meğer. Ne zaman usulsüzlük çıksa, bir “önceki dönem”in üzerine yıkılan sorumluluklar zinciri ortaya çıkıyor.
Oysa mesele eski yönetim değil, eski alışkanlıklar.
Kamu malını “yakın çevreye jest” olarak görme alışkanlığı…
Bir düğün salonunu halk için değil, “halktan seçilmişler” için tahsis etme refleksi.
Üstelik salonun elektriği, ısınması, temizliği ve personeli yine halkın vergisinden karşılanırken, bazı davetlilerin hesabı topluma kalıyor.
Belediye bütçesi defter değildir, düğün hediyesi hiç değildir.
“Eşit hizmet” diye başlayan yerel yönetim söyleminin, bazı nikahlarda “eşitsiz hizmet”e dönüşmesi, Sayıştay’ın dilinde bir “bulgu” olabilir. Ama halkın dilinde bunun adı başka.
Kayırmacılık.
O yüzden sevgili Ergene halkı, bir dahaki nikahınızı planlarken belediye tarifesine değil, “kime yakın olduğunuza” göre fiyat sormayı unutmayın.
Zira bu şehirde bazı düğünler ücretsiz; bazı adaletler ise çok pahalı.